Boomerang

Gıcık olduğum ne varsa birden özlediğim şeyler olarak önüme düşüverdi. Aramızda 21 ay yaş farkı olan kardeşim( küçük olan benim)'in tetrisini anneannemde kalmaya giderken saklamasına gıcık olurumdum ama şimdi ne onu ne de tetrisini görebiliyorum. En büyük hayalim üniversiteyi şehir dışında okumasıydı küçükken. Böylece odası ve tüm eşyaları bana kalacaktı ki...Her şey benim üniversiteyi şehir dışında kazanmamla değişiverdi..Tüm planlarım alt üst olmuştu. Yıllarca onun bisikletine binmek istedim.Arkadaşlarımla çıktığımda birbirimizi görmezden gelip köşe bucak kaçtım. Tam bir kız-erkek çatışmasıydı yaşananlar. Taa kii yaşımız biraz ilerleyip 18 yaklaştığımızda ben gün sayarken o çoktan 18 olmuştu. Daha ortaktı her şey. Birbirimizi daha çok düşünür olmuştuk. Öncelik benim için onda, onun için bendeydi. Hatalar anne-babadan itinayla saklanır olmuş, yavaş yavaş sırlarımız çoğalmıştı.7 yıldır hergün birbirimizi arıyoruz çünkü küçükken onun gitmesini bekleyen benim için düşüncelerim boomerang olup bana çarpmıştı. Daha az şey konuşup, belki üzüntülerimizi, kırgınlıklarımızı saklar olmuştuk. Yine hep birbirimizi daha da çok düşündüğümüzden aslında. Şimdi ne bisiklet ne tetris var. Sadece bir araya geldiğimiz bir kaç günün sonunda "daha sık gel ama böyle olmuyo ki"lerle biten cümlelerle dönüyorum evime. Erken kalkmak istemediğim için genelde cumartesi kahvaltılarını hiç sevmezdim..Annemin ben oturuyorum isteyen gelsin yesin sözü son bir uyarı olup yataktan kaldırırdı.Şimdi zaman zaman aklıma geldiğinde en kolay zamanlarmış. Hazır kahvaltı, sohbet, ama yine de birbirimize iş yaptırma çabası. Klasik salçalı sucuğu kendi speciali sanan Günsal'a kendim  yapmamak için harika olduğuna inadırıp yine ona yaptırmak istiyorum..Mesela yarın o specialini kahvaltıda yemek istiyorum..Bakalım bu boomerang bana geri dönecek mi?